Ајрон Мејден во Белград

Како секоја рок експидиција во Македонија така и оваа започна од градот на музиката поточно градот во кој беше донесено првото пијано на Балканов, Битола. Нашето патештвение започна во студените мугри ололу 3 часот на 10-ти Сечко. Не чакаше голем пат од скоро осумстотини километри. На перонот експедицијата од шест битолски членови со возот се упати кон Скопје каде со задоцнување од триесетина минути ја дочекаа три автобуси за конечната дестинација кон Белиот град. Возилото со кое патувавме беше премногу весело и би го нарекол "Ed Mini Macedon Bus One" кое гордо го красеше нашето знаме а сонцето на него ни го освет¬луваше патот. Ништо не можеше да го расипе нашето одлично расположение, сите бевме со една мисла Maiden. Само што пристигнавме во српската метропола одма се упативме во новиот дел на градот пред Градската Арена. Исток беше влез за во нашата арена. Но таму пред капиите веќе чекаат фанови од цела Европа, каде започна најитересниот момент на вечерта. Откако ги отворија портите со галопирање ги завзедовме првите редови пред средината на самата бина и добро се укотвивме. До мене беа тројца полјаци, зад мене двајца швеѓани, итајлани, грци, бугари. Се ежам како пред една година Мејден го обединија балканот а денес ја обединија Европа. Какво магично дејство има рок и метал музиката, која само таа знае ова да го направи. Се гордееме што сме дел од ваква армија. Во арената борбата започна за зачувување на освоените позиции. Пред мене е одличната гледка на огромна сцена, пред која што успаеја и имаа можност да стојат само малкумина од најверните фанови на Maiden. Како да не се почув¬стваш привелигиран?! Ова не е мала работа ова за некои е возви¬шен чин. Ти благодарам боже! Околу 21.00 час. светлата се угасија и на сцената излезе много добро познатата за мене Lauren Harris, заедно со сопствениот бенд која по трет пат ја проследувам. После британците ќе ни држат часови за како нетреба да има лепотозам и бирократски одлуки. А таа му е ќерка на шефот на Мејденевци, големиот бос Стив. Слатката ќеркичка на шефот се обиде со околу 40 минути да ја загрее публиката. И искрено донекаде овај пат и успеа за разлика од настапот во Софија и сега некако повеќе ја прифатија иако беше погодена со метална пара во главата од некој кој што сакаше што побрзо да слезе од бината. На моменти фалширање во пеењето и апсолутно еднообразната и безлична музика и за многумина од Мејден фановите не баш омилена. Но како и да е, како и сите така и јас бев дојден за концертот на Iron Maiden.

Да се вратам на она и за кое дојдовме оваа турнеја не случајно е крстена "Somewhere Back In Time Tour". Целта му е со оваа обиколка, групата да не вратат во средината на 80-те години. Концентрирајки се главно на музички план Iron Maiden до 1984-та и откривајки ни го то¬гашпниот сценски концепт претежно базиран на омотот на албумот "Powerslave". Iron Maiden ја постигнаа целта и не вратија во едно прекрасно време и не удостоија со прекрасно, неверојотно шоу. Концертот во Белград беше и последниот од оваа турнеја на Стариот континент. После овој концерт "Девиците" ќе одржат уште 20 концерти во Јужна Америка, а финалната точка на "Somewhere Back In Time Tour" ќе биде на 2 април во Флорида.
Турнејата помина во голем дел веќе минатата година. Како и сите концерти започнаа на еден ист начин. Така, како што и започнаа и во Пионир салата далечната 1984¬та година кои беа како дел од турнејата "Live After Death",нешто, кое што јас лично сум го видел во живо.
Потоа за миг салата е во мрак, се слушаат мотори на авиони и сирени за напад. Но сепак видов дека на двата големи екрана се гледаат архивски кадри на бомбардерите од Втората светска војна, која што тргнуваат на својата последна мисија. После говорот на Черчил на сцената голем одблесок доаѓа од силна светлината и на сцената веќе се Maiden, кои што започнаа со класиката "Aces High"! Уште неколку секунди и еве се појавува и фронтменот Bruce Dickinson, кој што на свој препознатлив начин го има насекаде на сцената кој во добра кондиција трча насекаде совладувајки ги лесно сите препреки како монитори, скали... Верувајте, до крајот на концертот сигурно исто како да истрча дваесетина километри. Добивам впечаток дека за разлика од настапот на Lauren Harris дека звукот е феноменален до самиот крај на концертот и е добро балансиран и јасен и се однесува тоа за сите инструменти. А гласот на Bruce се слуша повеќе од одлочно. Одличен почеток, а уште подобро продолжение следува песната - "2 Minutes To Midnight" иако далеку е до полноќ. Како на сите концерти на Maiden, и тука фановите го загушаваат Dickinson со своето прегласно пеење. За него се добива впечаток како за диригент кој се` повеќе ја подгрева атмосверата и ја здивува публика. Од блиската средба гледам задоволство на нивните лица. Iron Maiden искрено се радуваат и одлично се забавуваат. Следеа одлични светлосни и пиротехнички ефекти.Следуваат: "Revelations","Can I Play With Madness?" и "Heaven Can Wait". Публиката е на точка на вриење на ред е "Wratchild", која што е последена со кулната и моја омилена "Children Of The Damned". На неа Dickinson покажува завидни пејачки умеења. Ги отвфрла сите сомнежи и на најголемите скептици кои што тврдат дека со времето и годините гласот не му е оној кога беше млад. Следува песната во сетлистата, која што лично за мене е многу мила затоа што е една од самите почетоци и од корените на Iron Maiden -"Phantom Of The Opera."
Bruce се појавува одново на сцената, овој пат облечен во мундир на 17-тиот полк на британската армија, која што учествувала во Кримската војна во 1854-та година. Развиорувајки го гордо своето британското знаме и ги пее следните добро по¬знати стихови како прав родољуб:
You'll take my life but I'll take yours too
You'll fire your musket but I'll run you through
So when you're waiting for the next attack
You'd better stand there's no turning back
Се слуша познатото гитарско интро. Публиката излудува -"Wasted Years"!!!! На ред е историтската"The Rime Of The Ancient Mariner" која е пропратена со големи ефекти од чад . Иако долга скоро 14-минути е феноменална и е создадена од Steve Harris, по едноимената поема на англискиот поет Сајмол Тејлер Колериџ, напишана пред точно 210 години. Човек има чувството, дека се наоѓа на истиот тој брод, за кој што се разкажува во песната, неподвижен во мртвите води. Таму каде што го и стигнало и проклетсвото.
Тука некаде целата сала зоврива, и во целото тоа време зад мене на неколку метри го гледам како гордо се вее македонското знаме . Но има и други знамиња како германското, шведското, Вака се преставува својата земја.
Со долгата "Powerslave" на сце¬ната, огномет огромен, а духовите ги разбранува Dickinson со маската на себе. А на следната песна целата сала е осветлена за да изчез¬нат со стиховите од темнината ("Fear Of The Dark"), кој на Dickin¬son публиката во едно грло му е одличен хор.
После привремениот мрак и стравот од темнината, Dickinson ни опишува како размислува еден осуденик на смрт за денот на својата екзукуција во "Hallowed Be Thy Name". Тоа ни го доближи толку реално што за момент си помислив дека сме исправени пред самото место на самиот настан пред бесе¬Повторно го слушам којзнае по кој пат од грлото на Dickinson: "Scre-е-еam for me Serbia! Scre-e¬eam for me Belgrade! The "Iron Maiden"!!!" За време на едноиме¬ната песна на сцената излезе оми¬лениот јунак и љубимец Имам една забележка! Мислам дека е време за некоја нареден кон¬церт да ја спремат "Alexander The Great". И можеби баш овој момент поточно оваа турнеја беше вистин¬скиот момент за да биде исполнета таа композиција?! Колку години уште треба да минат и уште колку пати треба уште да организираат македонски промотери концерт на Мејден за тој да се случи во маке¬донија?
Барем кога ги спомнува Брус на¬родите на балканов да ги спомне и Македонците . И групата да знае кои се потомците за оној кој и песна напишале "Alexander The Great" !
Турнејата "Somewhere Back In Time Tour" е кон самиот свој крај. Во Европа веќе е завршена. Овај беше нејзин последен концерт, а за два месеци ќе биде дел од светската историја. Но утешително за сите фанови на Iron Maiden, самиот Bruce Dickinson спомена за време на концертот дека после крајот на турнејата доаѓа време групата да влезе во студио за да започне со за¬пишување на новиотј албум, а потоа да тргнат на светска турнеја. Како и што самиот изјави: Се гледаме по¬вторно!!!. А Кога? Somewhere In Time...