За испразнетиот трезор и Гогљевиот Ревизор

Животот прави драми, писателите ги препишуваат а театрите ги изведуваат. Само каде се тука директорите?!!! Според последното непријатно искуство на БИТОЛСКИОТ НАРОДЕН ТЕАТАР, тие се за да прават долгови. Така и тие остануваат запаметени по нешто, со трагата што ја оставаат зад себе. А според последните пресметки, тие се заокружени на околу три милиони денари заостанат долг (50 000 Евра) од последните директорувања во овој театар.Овде не е вкалкулирана сумата од епилогот со судскиот процес кој е во тек, за незавршената претстава “Алкмеон од Коринт”.
Секоја трага што смрди на пари и откази, според ревизорските истраги, најчесто е поврзана со лични незаконски замешателства. Во секоја правна држава, во која се применуваат законите и се ценат парите на нивните даночни обврзници, одлеаните пари со далавери се расчистуваат до крај и секој поименично се терети за оставената незаконска трага. А кај нас??? Во оваа држава со р е ф е р е н ц а , со која уште ЕДНООКИОТ не задолжи и ни вети дека тоа ќе се реши за петнаесет дена, тоа се решава поинаку. Со ветувања и секакви можни оправдувања, и онака помалите учат од поголемите. Бидејќи директорите се регрутираат од партиските ешалони на власт, очигледно е дека и оваа финансиска дупка ќе исчезне како дупка во вода. А тие кои нема што да празнат, останува да прават нешто друго, макар и креативно. За сонот на артистот да стани режисер, потоа градоначалник, па дури и претседател, само небото е граница. Човечката амбиција е предизвик со видливи резултати. Уште по очигледни ако се тука пред нас на сцената. Токму таков успешен обид имаше и младиот Мартин Мирчевски на 11 Декември 2009 година со неговата адаптација и режија на Гогољевиот “РЕВИЗОР”. Режисерски потфат достоен за почит. Современо и динамично, пренесено со визурата на сегашниот ритам на живеењето, иако е ова драма од пред 173 години. Проектот е работен во амбиент на рестрикција, но тоа како да беше само уште поголем предизвик за креативните потенцијали на самиот режисер и целата инзвонредна екипа, кои го вадеа максимумот од сето она што можеше да се извади, од нив самите и од сценскиот простор, во декорот од рацинализирани, дури и елементарно навестени успешни инпровизации на сценографијата. Тоа е потврда за она што беше речено и на самата прес-конференција за овој проект дека е ова “проект од љубов и со љубов од сите учесници во него”. А таа љубов и тоа како беше успешно пренесена до аудиториумот кој ја следеше. Бурниот и искрен аплауз на крајот од претставата, беше одглас за сето видено, затоа што имаше и со што да ги плени симпатиите на публиката. Иако ова е прв режисерски обид на младиот актер Мартин Мирчевски, сепак беше зрела поставка, што ја номинира како х и т п р е т с т а в а во репертоарската понуда на БИТОЛСКИОТ НАРОДЕН ТЕАТАР. И самата успешна прес-конференција, со вистински сменет професионален однос кон новинарите и медиумите, навестува многу поуспешен пристап и кон помногубројната публика. Збирот од сите мали нешта ја прави големата работа, успехот или неуспехот. Вршителот на должноста директор на оваа куќа Мимоза Бакиевска, очигледно знае како да се однесува со многу нешта, за кои нејзините предходници или не знаеја или на сакаа професионално да се однесуваат како што треба, и затоа завршија така како што завршија. Најевтино се учи од туѓите грешки, затоа се некои и така успешни .
За уште една убава пригода имавме повод да се увериме на педесетата јубилејна изведба на “ОБЅРНИ СЕ ВО ГНЕВОТ” од Џон Озборн. Премиерната изведба беше на 16 Мај 2007 година, одеше во текот на 2008, цела 2009 година и стигна до 17 Декември на својата педесетница. Ништо необично ако се знае дека е тоа познат текст на реномиран автор. Меѓутоа, овај пат, се работи за успешно изведувана изведувана претстава што беше дипломска работа од ФАКУЛТЕТОТ ЗА ДРАМСКИ УМЕТНОСТИ во Скопје, отсек театарска режија, на нашиот млад сограѓанин Јован Ристовски, и негова успешна одбрана со десетка, што е очигледна потврда со опстојувањето на претставата во тековниот репертоар на овај театар. Финансиските проблеми од секогаш ја ограничувале уметноста, ама со креативните творци никогаш не сме оскудувале на овие наши простори. Младите образовни кадри доаѓаат со нови идеи и погледи кон уметноста. Само како ќе бидат пречекани???
Со празни трезори и ревизори кои излегле од перото на Гогољ, или по партиски диктат од оние кои ги испратиле да ја заметнат трагата на нивните послушници.

Сепак низ времето опстојува она што квалитетот го просејува.


Љ у п ч о В е л ј а н о в